تأثیر تزریق انسولین درون صفاقی در دوران شیردهی مادران بر اکتساب و حافظۀ فضایی موش های صحرایی بالغ

هدف از این مطالعه، تاثیر تزریق انسولین درون صفاقی در دوران شیردهی مادران بر اکتساب و حافظه فضایی موش-های صحرایی مادر بود. این پژوهش به روش آزمایشگاهی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش رت های صحرایی باردار از نژاد آلبینو- ویستار بودند. س از دوران شیردهی (روز بیست ودوم پس از تولد) نوزادان از مادر جدا شدند. سپس در روز 56 رت ها برای بررسی و سنجش اکتساب و حافظه فضایی به دستگاه ماز آبی انتقال داده شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و از آزمون تعقیبی توکی برای تعیین اختلاف میان گروه ها استفاده شد. محاسبات آماری از طریق نرم افزار آماری spss نسخه 20 انجام شده و سطح معنی داری p≤0.05در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که گروه انسولین در هر دوی آزمون اکتساب و حافظه فضایی در پارامترهای زمان و مسافت از عملکرد بهتری در مقایسه با دو گروه سالین و کنترل برخوردار بود (p<0.05). نتایج نشان داد افزایش انسولین در دوران شیردهی کیفیت بهتری از شیر مادر را به همراه داشته که این امر می تواند رشدوتکامل بهتر سیستم های مختلف بدن از جمله سیستم عصبی را به همراه داشته باشید که بهبود اکتساب و یادداری نیز از تبعات احتمالی این اثر می باشد. در نتیجه می توان اظهار کرد که انسولین می تواند بهبود در یادگیری و حافظه فضایی را در انتقال نسل به همراه داشته باشد.